บทที่ 175

"คุณ..."

เมื่อเอริก้าเห็นว่าเป็นลอว์เรนซ์ เชือกที่ตึงในหัวใจของเธอก็คลายลง

เธอปีนขึ้นจากพื้นและรีบวิ่งไปหาลอว์เรนซ์ในไม่กี่ก้าว เธอกอดตัวเองและโอบแขนรอบเอวเขาแน่น

“ลอเรนซ์ ฉันกลัว...” ดวงตาของเอริก้าเต็มไปด้วยน้ำตาขณะที่เธอพึมพำ “ฉันกลัวจะตายที่นี่ ฉันดีใจที่ได้พบคุณ มันดีจริงๆ…”

ลอว์เรนซ์เหลือบมองช...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ